Po zakończeniu leczenia przyczynowego chorzy najczęściej pragną wrócić do domu, ale zarówno oni, jak i ich bliscy znajdują się w trudnej sytuacji psychicznej, a często również finansowej – choroba drastycznie obniża status materialny całej rodziny. Do tego dochodzą cierpienia chorego, nie tylko te aktualne, lecz także spodziewane, czyli wizja nieuchronnego pogorszenia się stanu chorego, zmęczenie opiekunów i często brak oparcia w instytucjach służby zdrowia. Działania WHS stanowią próbę złagodzenia tego stanu rzeczy przez prowadzenie opieki domowej tak, aby chory mógł spędzić bezpiecznie ostatnie chwile wśród bliskich, w znanym sobie, przyjaznym otoczeniu.

• Opieka lekarska i pielęgniarska polega na wizytach lekarza i pielęgniarki u chorego w domu. Pierwsza wizyta następuje po telefonicznym uzgodnieniu terminu w ciągu kilku dni od zgłoszenia chorego, następne tak często, jak wymaga tego sytuacja. Lekarz leczy ból i inne objawy nieuleczalnej choroby, wystawia recepty, zleca zabiegi pielęgniarskie, może także zdecydować o wizytach rehabilitanta, psychologa i pomocy wolontariuszy, zawsze w porozumieniu z zainteresowanymi. Chory i rodzina są informowani o przebiegu choroby i przygotowywani na to, co ma nastąpić.

• Pomoc rodzinie i opiekunom chorych w problemach życia codziennego, związanych z ciężką chorobą w domu – to zadanie wolontariuszy, którzy na prośbę zainteresowanych odwiedzają chorego, pomagają rozwiązywać bieżące problemy organizacyjne (np. opieka nad chorym w czasie niezbędnych wyjść opiekunów z domu czy drobne zakupy), pomagają w zabiegach higienicznych, są obecni przy chorym, często zaprzyjaźniają się z nim, pozwalają mu poczuć się ważnym nie tylko dla rodziny. Większość wolontariuszy WHS pracuje zawodowo, więc nie możemy się zobowiązywać do wielogodzinnych wizyt ani do zastępowania opiekunów, pragniemy im tylko pomagać w opiece nad chorym.

• Pomoc psychologa. Na życzenie chorego lub rodziny psycholog hospicyjny służy wsparciem podczas wizyty domowej u chorego bądź spotkania z rodziną w Hospicjum.

• Zaopatrywanie chorych w aparaturę medyczną i sprzęt rehabilitacyjny. WHS dysponuje łóżkami elektrycznymi, materacami przeciwodleżynowymi, koncentratorami tlenu, wózkami inwalidzkimi, balkonikami i innym sprzętem, który w miarę potrzeb jest wypożyczany bezpłatnie do domu chorego.

• Pomoc materialna i rzeczowa. Dotyczy rodzin w trudnej sytuacji, które w czasie ciężkiej choroby w domu nie radzą sobie, nie są w stanie wykupić leków czy zaopatrzyć chorego w środki higieniczne (pampersy, podkłady). Czasem musimy udzielić także innego wsparcia materialnego. Staramy się także pomagać chorym nieubezpieczonym, których nie stać na lekarstwa bez refundacji.

• Towarzyszenie chorym i ich bliskim w okresie choroby aż do końca. Zespół hospicyjny, zostawiając swoje numery telefonów w domu chorego, zobowiązuje się być oparciem dla całej jego rodziny w tym tak trudnym okresie, służyć swoją życzliwą obecnością i doświadczeniem, w miarę swoich realnych możliwości mieć dla nich czas, ten najważniejszy atrybut przyjaźni.

• Wspieranie rodzin w okresie żałoby to przede wszystkim podtrzymywanie prywatnych kontaktów z osieroconymi rodzinami, a także – w razie potrzeby – pomoc psychologa.


Warszawskie Hospicjum Społeczne nie otrzymuje dotacji z Narodowego Funduszu Zdrowia. Nasze fundusze pochodzą głównie z darowizn i wpłat 1% podatku dochodowego, które otrzymujemy jako organizacja pożytku publicznego. Staramy się, by nasze koszty administracyjne nie przekraczały 10% budżetu. Służba zdrowia WHS – lekarze, pielęgniarki oraz rehabilitant i psycholodzy pracują za symboliczne wynagrodzenie, wypłacane im ze środków naszego stowarzyszenia. Pozostałe działania prowadzone są w ramach wolontariatu.
Wszystkie świadczenia WHS dla chorych są nieodpłatne.
W czasie naszej wieloletniej działalności (1987–2021) objęliśmy opieką domową blisko pięć tysięcy chorych na terenie Warszawy, głownie w dzielnicach Bemowo, Bielany, Śródmieście, Wola, Żoliborz.

Można złożyć darowiznę na cele statutowe Warszawskiego Hospicjum Społecznego odliczając ją od podstawy opodatkowania (dochodu):

• Kwotę darowizny dokonanej przez osoby fizyczne można odliczyć od podstawy opodatkowania (dochodu) w kwocie do 6% dochodu (z wyjątkiem osób opodatkowanych podatkiem liniowym)

• Darowizny dokonane przez osoby prawne można odliczyć od podstawy opodatkowania (dochodu) w kwocie do 10% dochodu na każdy rok podatkowy.

Darowizna musi być udokumentowana dowodem przelewu na rachunek bankowy
70 1020 1026 0000 1602 0015 7099 i opatrzona wskazaniem „na cele statutowe”.